سلامت نیوز: محققان در دانشگاه پلی تکنیک کاتالونیا سنسوری را ساخته‌اند که به بیماران پارکینسونی برای مدیریت مراحل مختلف بیماریشان و استقلال بیشتر کمک می‌کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از نیکو یک سنسور کوچک با هدفون و گوشی موبایل، عناصر یک کیت پیش نمونه هستند که برای بیماران پارکینسون امید بهبود را ارمغان آورده‌اند.

این پروژه که با سرپرستی تیم تحقیقاتی اروپایی در بارسلونا رو به جلو می‌رود، درمانی برای این بیماری تحلیل برنده نیست اما می‌تواند به کیفیت زندگی بیماران ارتقاء بخشیده و موجب استقلال آنها از دیگران شود.

پر بوش، مرد بیماری است که در شهر کاتالان زندگی می‌کند و 16 سال پیش به بیماری پارکینسون مبتلا شده است.

وی در رابطه با شرایط خود می‌گوید: من عادت به نواختن تار موسیقی داشتم. وقتی که سعی می‌کردم دکمه را با دست چپ فشار دهم، به جای اینکه برای نواختن ریتم آهنگ از انگشتانم استفاده کنم، تارهای آکاردئون را چنگ می‌زدم.

این بیمار در پروژه تحقیقاتی مذکور با هدف کمک به بیماران برای مدیریت مراحل مختلف بیماریشان و استقلال بیشتر شرکت کرد.

این وسیله چگونه کار می‌کند؟

وی سنسور را به دور کمرش بست. این وسیله داده‌های حرکتی را ثبت کرده و علایم را تشخیص می‌دهد. وقتی که بیمار دچار ضعف در هماهنگی می‌شود، محرک های صوتی در گوش او کمک به راه رفتن در خط مستقیم می‌کنند. این اطلاعات از طریق یک گوشی موبایل به دکترها فرستاده می‌شود که می‌توانند سیر تحول را پیگیری کرده و متعاقبا درمان صحیح را اتخاذ کنند.

آنجلز بیز، متخصص اعصاب و روان در مرکز پزشکی تکنون اظهار داشت: این وسیله می‌گوید، شرایط بیمار چند ساعت در حالت  ‘on’ و چند ساعت در حالت ‘off’ بوده و بیمار در طول این دو مرحله مختلف بیماری چگونه راه رفته است. همچنین ما قادر هستیم بفهمیم آیا بیمار از انسداد و گرفتگی رنج می‌برد یا خیر، و اگر دارای انسداد است، به چه میزان در طول روز می‌باشد. همچنین می‌‍فهمیم بیمار با چه سرعتی می‌تواند حرکت کند. وقتی که سیستم به صورت خودکار مشکل بیمار را ردیابی می‌کند، محرک‌های صوتی را فعال کرده تا به وی کمک کند بهتر راه برود.

این سنسور در آزمایشگاه دانشگاه پلی تکنیک کاتالونیا واقع در بارسلونا طراحی و ساخته شده است. محققان می‌گویند بزرگترین چالش، جاسازی لوازم الکترونیکی و الگوریتم های پیچیده در یک وسیله قابل حمل، کاربردی و نامحسوس می‌باشد.

یک مهندس الکترونیک که در این پروژه همکاری کرده است می‌گوید: درون سنسور یک شتاب سنج قرار داده‌ایم که مسیر شتاب را با توجه به حرکت بیمار می‌سنجد.

همچنین یک مگنتومتر داریم که مانند یک قطب نما عمل می‌کند و داده‌ها را در میدان مغناطیسی ثبت می‌کند. این وسیله یک ژیروسکوپ نیز دارد که نشان می‌دهد بیمار چگونه در سه محور حرکت می‌کند. این داده‌ها از طریق الگوریتم‌های ریاضی‌وار تجزیه و تحلیل می‌شود و در پایان، پزشکان قادر خواهند بود که حرکت‌های بیمار را دسته بندی کنند.
بیمارانی که این وسیله بر روی آنها آزمایش شده، قدری بهبود را حس کرده‌اند اما اکثر بیماران یک سنسور با اندازه کوچکتر را می‌پسندند.